Ngayon ko lang literal na naisip at natanggap at sobrang naabsorb na may mga taong mawawala talaga at talagang mawawala na.. Hindi sila patay.. pero hindi mo na rin sila mararamdaman.. So may mga tao talagang nag momove on sa buhay nila.. Yung tipong hindi ka na makakarinig ng mga bagay tungkol sa kanila.. Well, sad to say.. pero ganun talaga.. we don't know baka ganto rin tingin nila satin.. Pero talagang big help ang communication.. :) haha!
Anyway, feeling ko (feeler kasi ako eh :)) ) well, feeling ko hindi ako madaling makalimot.. Hanggang ngayon nga hinahanap ko pa rin yung bestfriend ko nung grade1.. Si Consi.. Naaalala ko sya ng malupit.. Well, hindi ko alam kung naaalala pa nya ko.. Pero hindi ako nasasad.. Kasi siguro.. hindi ako magiging ganto kung sa way ng buhay ko, hindi ko nakilala ang mga taong kilala ko.. Kahit na hindi ko na sila nakikita or nakakausap.. Iba ang mundo pag may taong nakilala ka.. at nakasama kahit saglit lang..

OKAYYYY.. Sorry kung naover dose ako sa pelikula at libro.. lalo na sa book review namin sa Speech Comm na The five people you meet in Heaven.. Basta basta..

Pero thankful ako sa mga taong simula ng natuto akong makipagkaibigan, ay kaibigan ko na.. at kaibigan ko pa rin hanggang ngayon.. Kilala nyo na sarili nyo :) Thankful talaga ko dahil nandyan kayo.. Nakilala at nakasama.. May mga times nga lang na hindi na tayo nagkikita.. pero forever kayo sa heart ko :)


Thankful din ako sa mga taong kahit wala na sa Pilipinas, hindi pa rin nakakalimot.. Oh size 7 yung paa ko ah. :)) Joke..

Anyhoo, fulfilling din yung pakiramdam, na nagstay ka sa buhay ng isang tao.. Yung nagreciprocate yung tagal ng friendship nyo.. Gets? Parang ang saya lang.. It makes me wanna scream to the world.. scream my heart out and be proud of the togetherness. :)

Dahil sa mundo natin, pamilya lang ang FOREVER.. Hindi man yan literal. PLEASE lang ha.. wag tayong literal. ;)) haha! Ayun.. at piling pili at bilang na bilang lang ang mga taong magsestay sa forever mo. :)